කතෘ: ලියනගේ අමරකීර්ති
ප්‍රකාශක: විශර්ශන 2019
එක හුස්මට කියවා අහවර කලෙමි. ඒ අතින් බලන කල මේ කතාව කම්මැලි හිතෙන කතාවක් නොවේ. චරිත හඳුන්වා දීම හා ඒ ඒ චරිත අතර ඇති සම්බන්ධතා ඉදිරිපත් කිරීමද දක්ෂ ලෙස කර ඇත.
කතුවරයා ඉතා හදිසියකින් මෙම කතාව ඉවරකරන්නට උත්සාහා දරා ඇති යැයි ද මට සිතේ. ප්‍රකාශකයා මෙය ඉවරකරන්නට බල කෙරුනු බවක් ද සඳහන් වේ. සමහර බටහිර කතුවරුන් මෙන් නිශ්චිත පොත් ගණනක් නිශ්චිත කාල සීමාවක ලිවීමට කතුවරයා ප්‍රකාශකයා සමග ගිවිසුමක් අත්සන් කර තිබීමටද හැකියැයි සිතේ. මේ චරිත මෙයට වඩා සංයමයකින් හා සවිස්තරව වර්ධනය කල යුතු යැයි සිතේ. එමෙන්ම කතාවේ හිස් තැන් වැසීමටද කටයුතු කරන්නට තිබුනි. පොතට දමා ඇති නමට දී ඇති තේරුම පාවිචිචි වෙන්නේ නැති තරම් ය. මෙයද පුළුල් කල යුතුව තිබිණ. මෙය කතා වැලක මුල් කතාව දැයි සිතෙන්නේ ඒ නිසාය.
මනඃකල්පිත කතාවක් ලෙස සලකන්නේ නම් මෙම කතාවේ ප්ලොට් එක අපූරුය. එහෙත් … මෙම කතාව කියවද්දීද, ඒ කියවා අවසන කතුවරයා තම කෘතඥතාව පුද කරන විටදී ද මෙය හුදෙක්ම මනඃකල්පිත කතාවක් ලෙස කතුවරයා නොසලකන බව හැඟේ. එසේ සලකන විට කතාවේ ඇති අතිශ්‍යෝක්තිය ඉස්මතු වේ. මෙය ලංකාවේ සමහරක් කතුවරයන් අතර ඇති දුර්වලතාවයකි. තම තමන් පිලිගත් දේශපාලනීය මතවාද අතිශ්‍යෝක්තියෙන් මවා පා සත්‍යය ලෙස ඉදිරිපත් කිරීමකට අර අඳියි. මේ කෙරුවාව කොටි හිතවාදීන් විසින් අවුරුදු 30 කට වඩා කාලයක් කල බව කිව යුතුය.
ලංකාවේ ඇති බරපතලම ප්‍රශ්ණය ලෙස මා දකින්නේ ලංකාවේ විතරක් ඇති රෙගියුලේශන් වලින් තොර නිදහස් වෙළඳ පොලයි. මෙම වෙළද පොලෙහි කෙරෙන දූෂණට වල ප්‍රධානම විත්ති කරුවන් වන පෞද්ගලික සමාගම් වලට චෝදනා එල්ල වෙන්නේ ම නැත. මෙම පොතෙහි ද ''රතු ඉරි අඳින අත" මෙම විත්තිකරුවන් නොවේ. ප්‍රධාන විත්තිකරුවන්ගෙන් පල ප්‍රයෝජන ලබමින් ඒ හා සමානම පල ප්‍රයෝජන ලබන තව කොටසක් පමනක් රතු ඉරි අඳින්නන් ලෙස කතා කිරීම ද අතිශ්‍යෝක්තියකි.
මෙවැනි කතා කියැවීමට මට දැන් කිසිම පිරියක් නැත.
No comments:
Post a Comment